فردوسی پیوسته از واژگانِ زشت و زننده پرهیز دارد. سراسرِ این کتاب را هاله‌ای از اخلاق بلند و نجابت و بزرگواری در بر گرفته است. زبانِ این کتاب، زبانی عادی نیست.

ادامه مطلب

حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی، بزرگترین شاعر سبک خراسانی، خداوندگار حماسه ی ایران، در سال 329 ه.ق در روستای باژ از ناحیه طابران توس به دنیا آمد.

ادامه مطلب

در روزگاری که با یورش تازیان، ایرانیان را دل سخت پریشیده بود و: «بخت ما چون روی بدخواهان ما تیره، دشمنان بر جان ما چیره، شهر سیلی خورده هذیان داشت، بر زبان بس داستان‌های پریشان داشت»، فردوسی ققنوس‌وار از میان آتش و خاکستر، ستوار و پرهیمنه قد راست کرد و با سرودن شاهنامه: «بیفکند از نظم کاخی بلند، که از باد و باران نیابد گزند.».

ادامه مطلب

ابوالقاسم فردوسی توسی شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران است. وی را حکیم سخن و حکیم توس نیز گویند.

ادامه مطلب