1298 :ولادت (۹ خرداد) در شیراز. از طایفه قشقایی.
۱۳۰۴: فوت مادر و آغاز تحصیلات ابتدایی در دبستان نمازی.
۱۳۱۶: ادامه تحصیلات متوسطه و آشنایی با دکتر مهدی حمیدی شیرازی شاعر و پژوهشگر معاصر
۱۳۱۷: آغاز تحصیلات دانشگاهی در رشتهٔ باستانشناسی دانشگاه تهران.
۱۳۱۸: عضویت انجمن سخنرانی دانشسرای عالی و آغاز کار ادبی با خواندن قطعات فکاهی در جلسات انجمن؛
مرگ پدرش جلال خان شیرازی و خودکشی برادر فریدون
۱۳۱۹: سرایش قطعهٔ «پشیمانی» در وزن و آهنگ «افسانه» با الهام از یکی از اشعار W.B.Yeats
(ویلیام باتلر ییتس)
۱۳۲۰: اخذ لیسانس و بازگشت به شیراز و استخدام در ادارهٔ باستانشناسی؛
چاپ اشعار طنزآمیز التفاصیل در روزنامهٔ فروردین و توقیف آن روزنامهٔ
۱۳۲۲: همکاری با روزنامهٔ «اقیانوس»؛ چاپ قطعات «التفاصیل» درآن
چاپ قطعات «التفاصیل» در روزنامهٔ «خورشید ایران» در تهران و استقبال عامه مردم
همکاری با روزنامه سروش در زمینهٔ نشر قطعات و ترجمهٔ بخشی از «سفزنامهٔ کنت دوسرسی، سفیر فرانسه» در روزنامهٔ مذکور؛(تسلط به زبان فرانسه)
فعالیت در زمینه انتخابات آزاد و اعتراض به شیوهٔ انتخابات مجلس و افشاگری مکتوب
؛ ازدواج با «مهیندخت فربود».شاعر
۱۳۲۳: تبعید به «بستک لار». وی سپس به تهران گریخت و بعد به شیراز بازگشت؛
اعتراض طنزآمیز و مکتوب به سیاست های «سیدضیاءالدین طباطبایی»؛
تولد دخترش «نیما» نامگذاری آن به دلیل علاقه فریدون به نیما یوشیج
۱۳۲۴: وسعت گرفتن فعالیت حزب توده در ایران و ادامهٔ همکاری شاعر با این حزب در زادگاهش؛ سرایش قطعات «مریم» و «فردای انقلاب» و چاپ کتاب «التفاصیل»؛
۱۳۲۵: شدت یافتن مبارزهٔ قلمی تولَّلی با « احمد قوام»،به دلیل تشکیل حزب دموکرات با چاپ قطعهٔ «ذیمقراط» و «اشرافی»
ولادت دختر دومش فریبا
انتقال به ادارهٔ کل باستانشناسی تهران و مأموریت نظارت بر کاوشهای فارس تحت ریاست پروفسور «گریشمن»؛ و حفاظت از میراث کهن، سرایش قطعهٔ «باستانشناس»
۱۳۲۶: اختلاف در کادر رهبری حزب تودهٔ ایران و انشعاب فریدون تولَّلی و جلال آل احمد و رسول پرویزی از این حزب؛ سرایش قطعهٔ «گلبانگ بند» پس از کنارهجویی.
۱۳۲۷: همکاری تولَّلی با روزنامه شرق میانه در هیأت تحریریهٔ و توقیف آن و تاسیس ماهنانهٔ «اندیشه نو» که تولَّلی از اعضاء تحریریهٔ آن بود.
۱۳۲۸: انتقال اداری تولَّلی از تهران به شیراز
۱۳۲۹: همکاری با روزنامهٔ «صدای شیراز». سویهٔ اصلی قلم شاعر در جهت قطع منافع انگلستان و ملی شدن صنعت نفت ایران بود؛ چاپ مجموعهٔ «رها» در آذرماه.
۱۳۳۰: ادامهٔ همکاری با روزنامهٔ «صدای شیراز» و حمایت از آرمانهای ملی مردم ایران؛ طبع مقالهٔ «مقایسهٔ پاسارگاد و شوش» در کتاب «پاسارگاد یا قدیمترین پایتخت شاهنشاهی ایران» به اهتمام «علی سامی»؛
ولادت واپسین دخترش؛ رها
۱۳۳۱: چاپ کتاب «کاروان به شیوهٔ التفاصیل» در فروردینماه و چاپ مجدد «التفاصیل» در خرداد با حذف مقدمهٔ جعفر پیشهوری.
۱۳۳۲: کودتای ۲۸مرداد۱۳۳۲ تأثیر ژرفی بر اندیشهٔ روانی و زندگی داخلی او مینهد؛ غارت خانهٔ شاعر در پناهندگی به ایل قشقایی از باب مصنویت جانی و انتقال اداری به تهران از نخستین نتایج پدیدهٔ سیاسی مذکور است؛
تغییر ابعاد فکری در شعر تولَّلی با سرایش قطعهٔ «ملعون» .
۱۳۳۳: تجدید چاپ مجموعهٔ «رها»
۱۳۳۵: ادامهٔ اندیشهٔ یأس از اوضاع نابسامان سیاسی و اجتماعی در فکر شاعر و تأثیر بر آثار ادبی او.
۱۳۳۸: انتقال مجدد به شیراز.
۱۳۳۹: سرایش قطعهٔ معروف «دلقکان» و جهتگیری اجتماعی و سیاسی
۱۳۴۰: مبارزهٔ قلمی تولَّلی با عوامل فراماسونری در شیراز.
۱۳۴۱: چاپ مجموعهٔ شعر «نافه» در تهران.
۱۳۴۴: در بهار کسالت جسمی شاعر و سپس رنجش از ادارهٔ باستانشناسی؛ ضمن انتقال از ادارهٔ کل فرهنگ فارس به سمت مشاور دانشگاه شیراز،
سرایش مجموعهای بسیط از غزلیّات و قصاید به نامهای : طربناک (مهر۱۳۴۴) قو، شهر شب (آبان۱۳۴۴) مرگ پیوند (آذر۱۳۴۴).
۱۳۴۵: چاپ مجوعهٔ «پویه» در شیراز. این کتاب به همسرش تقدیم شده است.
۱۳۴۷: خطابهٔ شعر زمانناپذیر در دانشگاه شیراز.
۱۳۴۸: چاپ «التفاصیل» حاوی ۷۵ قطعه
۱۳۵۳: چاپ مجموعهٔ «شگرف» در تهران.
۱۳۵۴: چاپ آثاری از خود در مجلهٔ یغما
در نیمهٔ دوم سال با سکتهٔ خفیف و ناتوانی سمت چپ بدن برای مدتی در کار توقف یافت
۱۳۵۵: سکتهٔ مجدد.
۱۳۵۹: چاپ شعر «محکمه» در مجلهٔ آینده.
۱۳۶۱تا۱۳۶۳: بستری کامل در اقامتگاهش در شیراز.
۱۳۶۴: وفات (۹ خرداد) تدفین در شمال غربی باغ حافظیه شیراز.
شعر زیر را برای سنگ قبر خود سروده بود:
عمری به عبث راندم و هر نقش دلاویز
بیپرده چو دریافتمش، نقش خطا بود.
جز مزگ که یکتا در زندان حیات است
باقی همه دیوارهٔ دروازهنما بود
